Het Wolcorso dat in 1954 door Tilburg trok om de aandacht op de Tilburgse textiel te vestigen, deed ook een beroep op de directie van het dierenpark om mee te doen.  Het werd wel een aardige reclame stunt gevonden voor het dierenpark en dus werd besloten om mee te doen. De opdracht luidde een voorstelling te maken van lastdieren die de wol vervoerden.

Er waren twee hele mooie grote kamelen ter beschikking met stevige bulten en deze werden van stal gehaald en aangetuigt. Bij het indoen van het mondstuk (bit) werden de twee kamelendrijvers (Opa Kruijssen en Kees Haans) volledig bedekt met het slijm en groen dat in het rond geschud werd door de onwillege dieren. De mooie Arabische kleden moesten worden vervangen door inderhaast van het Restaurant gecharterde tafelkleden.

K. en A. Meel werden naar de klaarstaande dozen op het parkeerterrein geleid. De dozen waren  zo ongeveer een halve kubieke meter per stuk. Links en rechts van de kameel moest er een doos komen hangen. Althans dat dachten de beladers.

De kamelen waren het er niet mee eens en  sloegen volledig op hol met hun begeleiders aan een touw achter zich aanslepend richting het dierenpark in . Halverwege  het park kalmeerden ze en konden terug naar de stallen gebracht worden.

Tegen de tijd dat ze weer naar het parkeerterrein konden lopen om een nieuwe poging te wagen was de stoet al lang vertrokken.

Muziek. Tilburgse Jeugd Doedelzakband De Scotjes lopen mee in de wolcorso met hun eigen praalwagen en uitsluitend zelfgemaakte instrumenten. Op de foto hebben ze voor de eerste keer slobkousen aan. Oprichter van de Schotjes onder de naam Scotjes was in mei 1953 Bernard Mutsaers. Hij staat helemaal links boven op de foto.